Ik ben verkracht. Zachtjes hoor ik het haar zeggen, haar ogen neergeslagen. Zacht, maar wel hoorbaar. Deze verrekte moeilijke zin. Ze heeft het gedaan. Gewoon hardop! Een aantal sessies later. Nogmaals, ik ben verkracht! Hardop en beter te verstaan. terwijl het wordt gezegd, kijken haar ogen mij recht aan. Stap voor stap is er steeds meer lucht, meer ruimte ontstaan. de keelblokkade is dunner geworden. Schaamte heeft plaats gemaakt voor meer zichtbaar te zijn. Uit de schulp gekropen. Wetende dat de schaamte,die ze ervaarde, niet terecht is. Ook het schuldgevoel is verdwenen. Stukje bij beetje is de eigen ik weer tevoorschijn gekomen.
De hele dikke muur, die is opgetrokken, begon naar een aantal sessies, de eerste scheuren te vertonen. Langzaamaan zijn er gaten ontstaan. In eerste instantie is dit ongelofelijk spannend maar na een poosje komt er verlichting en is er moed om door de gaten heen te kijken. Ze kan weer verbinding maken met anderen, zonder argwaan. De warmte en de liefde weer kunnen ervaren. Het is een proces, een weg met vele hobbels, diepe kuilen en zijwegen die nodig zijn om de problematieken die te maken hebben met seksueel geweld/misbruik op te ruimen.
Dankbaar dat psychodynamische therapie de juiste weg is om het leven weer toe te kunnen laten.
Doordat psychodynamische therapie meerdere invalshoeken belicht en diverse therapieën gebruikt zal men de ervaring krijgen dat men zich weer krachtiger, zelfverzekerder en vrijer gaat voelen.